Menu
POGOTOWIE STOMATOLOGICZNE NA TELEFON 725998908 do 20.00 (Sobota i Niedziela)
Ludzka szczęka wyposażona jest naturalnie w żuchwę składającą się z dwóch łuków zębowych odpowiednio po 14 i 16 zębów na górze i na dole. Co ważne, niemal wszystkie zęby podczas kontaktu z przeciwległym łukiem łączą się z innym zębem.
Właśnie przez ten nieprzerwany kontakt ludzka szczęka pozostaje w stałym napięciu i utrata jakiegokolwiek zęba zaburza istniejącą homeostazę. Paradoksalnie niewielka zmiana, jaką jest utrata zęba, wprowadza bardzo duże zmiany w funkcjonowaniu i napięciu szczęki i dlatego należy bezwzględnie uzupełniać braki np. poprzez protetykę.
1. Częstym schorzeniem występującym wskutek pozostawienia ubytku po zębie jest tzw. objaw Godona. Polega ono na migracji zębów sąsiadujących z niedawno utraconym oraz wysuwaniu się zębów z przeciwstawnego łuku w stronę luki. W praktyce oznacza to więc przemieszczanie się zębów w osi pionowej i poziomej. Objaw ten prowadzi często do zaburzeń okluzyjnych, zaś te do nawyku zgrzytania zębami, co bardzo je niszczy.
2. Innym częstym przypadkiem jest zaburzenie funkcjonowania stawu skroniowo-żuchwowego. Zarówno przez sam ubytek, jak i powstałe w międzyczasie dysfunkcje m.in. wywołane objawem Godona staw może zostać przeciążony, co z kolei znacznie wpłynie na jego możliwości funkcjonowania. Niesymetryczna praca mięśni przy stawie, jako konsekwencja zaburzeń jego pracy może prowadzić dodatkowo do przerostu części z nich.
3. Braki zębowe przeciążają naturalnie pozostałe zęby przez to, że muszą wykonać pracę swoją i dodatkowo zęba, którego już nie ma. Każdy ząb ma swoją fizjologiczną wydolność, która wynika m.in. z budowy przyzębia. Przekroczenie granicy możliwości przeciążonego zęba może prowadzić do złamania lub rozchwiania go.
Wróć do bloga